Mystiek > Ingezonden > Bijdragen

Armoede van geest, wijsheid, leegte, aandacht (36)

De wijze mens

Waarheid, liefde, leven, meditatie, extase, gelukzaligheid, alles wat waarachtig en prachtig en goed is, doet zich altijd voor als een paradox: in de wereld maar niet van de wereld, zondaar en heilige, met mensen en toch al-één, van alles doen en passief zijn, je verplaatsen en niet bewegen, een gewoon leven leiden en er toch niet mee vereenzelvigd zijn; werken zoals iedereen en toch diep van binnen afstand houden... (coïncidentia oppositorum)

In de wereld staan en er geen deel van uitmaken, dat is de paradox. Het Koninkrijk Gods is. Alles is geconcentreerd in dit ene moment.

Een verlicht, ontwaakt mens leeft in het moment. Jij vraagt, hij antwoordt. Maar hij geeft geen vaste antwoorden. Hij is het antwoord. Dus wat er in dat moment ook gebeurt, het gebeurt. Hij manipuleert het niet, denkt er niet over na, over wat je vraagt. Jij vraagt enkel en zijn hele wezen antwoordt...

Wees niet te intelligent, probeer niet te slim te zijn, want er is een wijsheid die wordt verkregen door hen die dwaas worden; er is een wijsheid die wordt verkregen door hen die gek worden; er is een wijsheid die alleen wordt verkregen wanneer je je hoofd verliest.

En hoe verder je afdaalt, naar beneden gaat, hoe dieper je reikt... en, uiteindelijk, zijn diepte en hoogte hetzelfde...

'Wie zal ons scheiden van de liefde van Christus?'

F. Delameilleure, Oostende 1 maart 2006