Meditatie > Boeddhisme > Plaatjes van de os > Bhagwan over de Plaatjes

Bhagwan over de Plaatjes (7)

5. Het temmen van de stier

Introductie bij soetra 5 en 6

Waarheid kan niet intellectueel ontdekt worden, want het is geen theorie, maar een ervaring, de ervaring van de solide grondlaag van je bestaan, waar je vast op kunt bouwen.
Velen klampen zich vast aan een geloof en menen daarmee de waarheid in handen te hebben. Geloof is een misleiding, die je ertoe brengt niet meer te zoeken: je hebt het antwoord toch immers al?
Geloof is een theorie over de waarheid, maar kan nooit je honger stillen, net zoals een kookboek dat ook niet kan.

Twijfel is inherent aan geloof, is altijd de onderstroom daarvan, omdat geloof slechts de intellectuele buitenkant raakt, maar niet aan de existentiële twijfel die diep van binnen aan ons knaagt. De ware zoeker daarentegen klampt zich daarom niet vast aan een geloof, maar probeert in zichzelf te duiken, naar een levend punt dat dieper ligt dan de twijfel. Daar aangekomen ligt de twijfel aan de buitenkant.

Methode: Klamp je niet vast aan een geloof, dat laat de twijfel in je innerlijke kern bestaan; keer daarentegen in in je diepste kern, en zie de twijfel in het gezicht; als je nog dieper inkeert dan dat, ga je voorbij aan de twijfel, zodat twijfel niet meer je kern is, maar slechts de buitenkant van een veel diepere levensbron vanwaaruit je leeft. Twijfel kan daar niet meer aan je knagen.
De zoektocht waarin je de confrontatie met je twijfel aangaat, is ongelofelijk zwaar (geloof daarentegen is goedkoop, kost je niets). Veel van je overtuigingen en beelden zullen op die tocht verbrijzeld worden. Je moet je droomwereld loslaten; dit proces zal je zuiveren.
Geloof is geloven dat het licht bestaat, zonder dat licht te ervaren. En twijfel is een symptoom (van de ziekte geloof), is niet de ziekte zelf. Je twijfel in geloof willen veranderen heeft dus geen enkele zin.
Zoeken naar de stier is dus de confrontatie met je twijfel aan durven gaan.

De vijfde soetra

De zweep van de herder staat symbool voor bewustwording, en het touw dat hij de stier aanlegt staat voor innerlijke discipline.
Bewustwording (zweep) is een absoluut noodzakelijk vereiste voor discipline (toewijding), want discipline zonder dit wordt huichelachtig en mechanisch; zo iemand kan het leven niet meer vieren, verliest zijn speelsheid en wordt zwaar ernstig. En ernst is een ziekte. Zo kom je in grotere gevangenschap terecht, i.p.v. dat je door je discipline vrijer wordt.
Discipline en bewustwording hebben elkaar wederzijds nodig; de één zonder de ander betekent altijd een ontsporing.
Bewustwording is in het begin niet zonder discipline te bereiken. Dit houdt bijv. in dat je je niet door toorn of sexuele begeerte op sleeptouw laat nemen, maar je tijdens het optreden van die verschijnselen met je bewustzijn/aandacht daarbij aanwezig blijft.
Bewustwording op zich zou genoeg zijn (Krishnamurti), als in de praktijk niet gebleken is dat mensen bewustwording niet kunnen bewerkstelligen zonder discipline. Want anders blijft het denken allerlei trucjes uithalen, die je laten menen dat je heel goed bezig en al heel ver bent, terwijl er in feite niets veranderd is in je bewustzijn.
Discipline is nodig om nieuwe kanalen voor je bewustzijn te graven.
Vasten om dit soort uitbarstingen (woede, lust) te beteugelen, is geen oplossing: want je verzwakt enkel de levensenergie, zodat die zich minder kan manifesteren, maar je transformeert hem niet. De transformatie zou moeten gaan van seks naar liefde, van hartstocht naar mededogen, van hebzucht naar samen-delen. (AP: Achtergrond hierbij: Zen streeft volgens Bhagwan niet naar uitblussing van de levensenergie of wereldmijding. Integendeel.)
Bhagwan geeft een aantal voorbeelden van "heiligen" die zich inzetten voor sociale zorg, maar dit mechanistisch doen, vanuit discipline, zonder dat zij er zelf met hun bewustzijn echt bij zijn. Dan is dit slechts doodse herhaling, die de mens niet verder brengt.
Wanneer je elk moment bewust bent, zonder enige onderbreking en zonder daar nog moeite voor te hoeven doen, dan zijn discipline en bewustwording niet meer nodig, want je bent meditatie geworden.

Het commentaar bij de vijfde soetra

De wereld is niets anders dan jouw denken in het groot. Jij bent jouw wereld. Als je denken waarachtig is, zul de de waarheid ontdekken; zo niet, dan zul je alleen maar onwaarachtigheid tegenkomen. Jij bent de oorzaak van je wereld, jij bent de wereld.
Goed doen is onmogelijk zonder bewustzijn van wie jij bent. Wie is de dromer die de daden droomt? In Westen de nadruk op doen, en daardoor geen aandacht voor het zijn (de dromer die deze wereld droomt). Terwijl weten wie je bent nog vóór je handelt of een beroep uitoefent, het belangrijkste is wat er bestaat.
Het denken dat de werkelijkheid categoriseert, maakt het onmogelijk dat die ons verschijnt zoals zij werkelijk is.
"Houd de neusring strak en laat niet de geringste twijfel toe": bij de minste of geringste kans vervalt het denken weer in zijn oude patronen.
Alleen wanneer God / de waarheid vinden je allerdiepste verlangen is, even essentieel als adem halen, ben je op de juiste weg. Leg je hele wezen op het altaar.