Gebed > Ingezonden

Ingezonden gebeden (17)

Opgedroogde dromen

j.de wit
31 okt 2001, 17:31

uitgeput persend verliest de
scheppende gedachte haar kracht
de daad wordt niet volbracht
geen vrucht wordt er zichtbaar
verdriet baant zich een weg
verstopt ogen en oren
versteend van angst ben ik verloren
opgedroogde woorden vertonen
hun sporen in mijn gezicht
te moe om te baren
zal ik mijn schepping bewaren

- J. de Wit, beeldend kunstenaar -

De buik van mama

Armand /
10 okt 2001, 12:56

Dit gesprek had ik vanmorgen met mijn dochter van drie jaar bij de verloskundige :

Wat gaat te de doen?

De dokter luistert naar de buik van mama,

Papa, gaat mama nieuwe buik kopen ?

Hoor je het hartje, boem-boemboem

Zit er een baby in de buik ?

Lise krijgt een broer of zus

Ik wil ook baby in buik

- Armand Kramer -

Dijkstra
30 mei 2001, 00:30
Toelichting afzender:
Deze tekst werd op haar eigen verzoek bij de afscheidsdienst van mijn Oma voorgelezen. Ik vind het wel pakkend.
Opmerking AP:
Tony Saeys schreef mij n.a.v. onderstaande inzending:
"Ik kan u meedelen dat deze originele tekst geschreven is door Jeanine De Beleyr (vrijwilliger werkster in Haïti) en die afkomstig is uit Belsele (St.Niklaas)/België.

Deze tekst wordt herhaaldelijk gebruikt in bv. huwelijksvieringen, maar wordt daar dikwijls (afgrijselijk) verminkt. De door Dijkstra ingezonden versie is mooi. De originele tekst vindt je bv. in het boek 'Als je het mij vraagt' van Joke Forceville (blz.155 'Vannacht heb ik gedroomd..'" Aldus Tony Saeys.

In reactie op de zojuist gegeven bronvermelding stuurde Ale van Elmpt mij een email met zijn bevindingen wat betreft de afkomst van deze "prachtige versie van het bekende 'Voetstappen in het zand' gedicht". Ik vond zijn opmerkingen aardig genoeg om ze op een aparte pagina te plaatsen. Klik op de nu volgende > link < om het Ale's aanvullingen op te roepen.

Ik droomde eens en zie ik liep aan het strand bij lage tij
Ik was daar niet alleen want ook de Heer liep aan mijn zij.

We liepen saam het leven door en lieten in het zand,
een spoor van stappen, twee aan twee; de Heer liep aan mijn hand.

Ik stopte en keek achter mij en zag mijn levensloop,
in tijden van geluk en vreugd van diepe smart en hoop.

Maar als ik goed het spoor bekeek, zag ik langs heel de baan,
daar waar het juist het moeilijkst was, maar één paar stappen staan...

Ik zei toen: "Heer, waarom dan toch? Juist toen ik U nodig had,
juist toen ik zelf geen uitkomst zag op het zwaarste deel van het pad..."

De Heer keek mij toen liefdevol aan en antwoordde op mijn vragen:
"Mijn lieve kind, toen het moeilijk was, toen heb ik jou gedragen."

- onbekend -

Voordat je tot een ander kunt gaan, moet je tot jezelf gekomen zijn.
- auteur onbekend -