Gebed > Ingezonden

Ingezonden gebeden (13)

Stilte

De stilte van mijn geest draait rustig om me heen

De stilte van de avond valt.

De rust keer weer terug

De stilte voor de storm

De donder komt eraan

De stilte van de dag

De vogels vliegen af en aan

Het geluid klinkt zacht

De Stilte van de maan kijkt mij weer neer

en kijkt mijn glimlachend aan

De stilte van het water

Een eend zwemt erin

De stilte van de bladeren

geeft Kracht aan iedereen

De stilte van de mens

en de stilte in hun Hart

De stilte van de mens

Een innerlijke rust breekt aan

Een rust voor iedereen bedoeld

Een rust voor menigeen

Thuis komen

Naar mate mijn wereld groter word en ik verre reizen maak, soms ver van huis, voel ik mij steeds meer THUIS komen...

In verwondering, dichter bij mijn oorsprong...

Kruisweg

kruisweg

gedreven door nieuwsgierigheid
het onverwachte achter elke glooiing
achter die bocht ginds in de verte

door monotone stap in trance gegleden
geen monnikenkreun of hartsklank, maar
ritmisch gebonk van mijn zware schoenen

laveren tussen lichaam en geest
zoekend naar mijn scherpe kanten
gedachten branden op mijn zolen
een bezeerde pees die schreeuwt om rust
de keuze tussen angst of evolutie lijkt
stap na stap mijn ingewanden te verscheuren

ik dank de Aarde, de dauw en de Zon
met zout korrelend uit huid en ogen
ik voel niet langer asfalt noch aarde
verheven boven de weg van de behoeftige
de stappen die langzaam verstommen
onvrede en woede bloeden uit mijn buik

zonnestralen als een reinigende zondvloed
de bries tussen mijn vingers misschien niet echt
mijn ogen niet langer gebrand op elk detail
maar deinend over de eenheid van het alles
ik ben niet langer hoor - of tastbaar
schrijdend in onzichtbaarheid

bomen kijken me na op mijn tocht
die voert langs dorpen en langs straten
naar mensen die me voeden en laven
me vertellend hoe het hen is vergaan
ze voelen mijn hart dat danst in lichtheid
mijn handen die branden van vuur
ik geef aan hen wiens ogen vragen
en dans op het pad dat huiswaarts gaat