.

Gebed > Over gebed > Vormen > Hesychasme > Geschiedenis

Geschiedenis van het hesychasme (18)

3.4 Context

Het milieu waarbinnen het hesychasme beoefend werd is het oosterse monnikendom.46a Hausherr47 maakt een paar belangrijke opmerkingen die de context verhelderen waarin de hesychasten zich voelden staan. Ook kan het misschien hun hunkeren naar eenzaamheid en jarenlange, vaak levenslange afzondering voor ons wat invoelbaarder maken. Zij geloven nl. dat zij deel uitmaken van één groot lichaam, één kerk. Elke vooruitgang van een afzonderlijk lid komt ten goede aan alle leden van het grotere geheel. Daarom was hun eenzame strijd om dichter bij God te komen van belang voor de andere mensen in de kerk, ook al zouden zij die misschien nooit ontmoeten. Evagrius bijv. omschrijft een monnik als iemand "die van allen afgezonderd met allen verenigd is." Dorotheus vergelijkt de wereld met een cirkel met in het middelpunt daarvan God. Hoe dichter de 'heiligen' dat middelpunt naderen, hoe dichter zij bij elkaar komen (de omtrek van de cirkel waarop zij zich bevinden, en daarmee hun onderlinge afstand, is dan kleiner geworden), en omgekeerd.

Allen die de ware vreugde kennen, wonen in U.
- Geertrudis de Grote -



WaalWeb Internetproducties
Zinrijk Webtechniek
© 2006-7

 

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.