Inspiratie > Ingezonden
Cliff Bos
21 feb 2001, 14:54
Ik had een beeld van mijn Zelf.
Geprojecteerd door iedereen en alles om mij heen.
Ervaren via zien, horen, ruiken, proeven en tast.
Geanalyseerd door mijn denken.
En tenslotte gevormd tot de wereld waar ik in leef.
De wereld met mijn Zelf, mijn identiteit, en ik begreep het niet.
Begreep dat Zelf niet. Kon het niet plaatsen.
En kon mijzelf dus niet plaatsen.
Als kind reeds zo vreemd voor mij zelf.
En ik vergeleek, analyseerde anderen met hun ik, met hun identiteit,
En ik ontdekte ook hun strijd met zichzelf.
Vechtend voor het bestaan van hun dierbare ik.
Elk moment van de dag.
Het leven gaf mij ogen. Om dit te kunnen ontdekken,
Om nu te kunnen zien dat ik ook strijd lever om dezelfde reden.
En dat het niet kijken is maar schouwen
dat de enige ware blik biedt die de mens
kan verlossen van zijn eeuwige strijd, van zijn eeuwige pijn,
van de eeuwige terreur die de dualiteit in individualisme biedt.
Ik kan niet meer vechten.
Ik geef het op.
Mijn Zelf.
En het maakt me bang. Vreselijk bang.
Maar ergens in de stilte is er de overtuiging
Dat het klopt.
Dat wat ik doe goed is.
Overtuigd omdat ik het weet.
Gewoon omdat ik het weet.
Lovis van den Boom
15 dec 2000, 23:28
Ik ben de leegte.
Denk maar aan niets.
Daar ben ik vol van,
't is me toch iets.
DICK SCHOEMAKER
3 dec 2000, 00:04
Toelichting afzender:
Dit kleine versje is een van de eerste teksten die ik schreef en wonder beleefde toen mijn gezondheid weer herstelde.
Ben daarna veel meer gaan schrijven en publiceren.
De beweging van de spier
de werking van de nier
Het hart is groot, een cel is klein
Men
Beoordeel wat gezegd is, niet wie het gezegd heeft.
- St. Franciscus Van Sales -
Schaff, Ph.: History of the Christian Church
Digitale tekst
Oorspronkelijke editie uit 1910, maar in 1998 gecorrigeerd en aangevuld door The Electronic Bible Society, Dallas, TX. Dit omvangrijke naslagwerk is een erg
Meer...
WaalWeb Internetproducties
Zinrijk Webtechniek
© 2006-7