Inspiratie > Poëzie > Gedichten > Ingezonden
monique
29 nov 1999, 23:39
-De vogels roeien in de lucht,
de wolken varen op een vlucht
van witte veren die alom
verdwijnen. Niemand weet waarom.
-Ik weet het niet, ik zoek geen zin.
Ik weet dat ik u nog bemin
en dat wij na een luttel tijds
gestorven zijn. De lucht is weids
-Met wolken, vogels en bestaan
doen zij zolang de mens zijn waan
beteugelt. Achter 't firmament
bestaat een licht dat alles kent.
monique
29 nov 1999, 23:34
In de tuin wordt het donker.
Een grote stilte omvat
alle geluiden. Vogels proberen
verwoed haar te verbreken.
Je hoort de fluittonen heel duidelijk
gescheiden, en het gefluit in zijn geheel
ook weer gescheiden van de stilte.
Beken het maar: je kunt wel huilen
om dit krankzinnige verwisselen
van licht en donker, stilte en geluiden.
monique
29 nov 1999, 23:26
Ik heb goed en kwaad gekend
zonde en deugd
recht en onrecht
Ik heb geoordeeld
en ben geoordeeld
Ik ben door geboorte
en dood gegaan
vreugde en verdriet
hemel en hel.
En tenslotte zag ik in
dat ik in alles ben
en alles in mij is.
De zondige mens ziet niets; hoe meer hij werkt en draaft, door de eigen wil gejaagd, hoe meer hij zich verslaaft.
- Dag Hammarskjöld -
Grün, Anselm en Dufner, Meinrad: Spiritualiteit van beneden
De bekende Benedictijner monnik Anselm Grün schreef een prachtig boek over hedendaagse spiritualiteit, niet als het nastreven van onhaalbare hoge idealen
Meer...
WaalWeb Internetproducties
Zinrijk Webtechniek
© 2006-7