Inspiratie > Poëzie > Gedichten > Ingezonden

Ingezonden gedichten (53)

Adam en Eva

Naar het getier, gezeur en gezeer
luistert niet één die aan z'n leven tilt.
Naar het gesnater, gesnauw en gesneer.
Adam brult en Eva gilt.

Van het geklop, geschop en gebeuk
schrikt elkeen die eerlijk leeft.
Van het gezwelg, gezuip en geneuk.
Adam siddert en Eva beeft.

En het gebaar, gekus en gewuif
voelt niemand die zich niet vermengt
in het gedans, gezoen en gewuif.
Adam leert en Eva denkt.

Aan het geluk, gepluk en gevrij
werkt elkeen die kan zonder macht.
Hij laat het gevecht, gelieg en gevlei.
Adam giechelt en Eva lacht.

Het gewone, geliefde en gezonde
wordt door iedereen die zijn leven maalt,
in het hart gezocht en gevonden.
Adam glundert en Eva straalt!

Ik leef in het donker,
maar heb lichtjes in men ogen.
Ik zie je, helemaal alleen, in een donkere hoek.
Jij, jij met je stralende glimlach.
Mag ik bij je komen zitten?
Samen kunnen we heel deze duisternis verlichten

twee ineen geslagen handen
het is altijd een geheim
het kan heel persoonlijk wezen
het kan opnieuw beginnen zijn
het kan een troost zijn zonder woorden
het kan een steun zijn wederzijds
het kan afscheid nemen wezen
voor korte of voor lange tijd
wat die handdruk zo wil zeggen
wat die echt betekenen mag
het geheim ligt tussen deze handen
een steun, een troost, een groet,
een lach.