Inspiratie > Poëzie > Gedichten > Ingezonden

Ingezonden gedichten (43)

Liefdevol

Het doet zeer dat je niet liefdevol meer doet
Het doet zeer dat je niet meer straalt van liefde
Zoals de spiegel van de zee gaven jouw ogen ook de spiegel van je ziel
Zoals de zon de aarde verwarmt verwarmde jouw liefde mijn hart
Net zoals de wind fluistert, fluisterde jij ook in mijn oor
Zoals de wind zachtjes met mijn haren speelt, speelde jij ook met de mijn haren
Maar net als glas zo breekbaar en net als een vlinder die danst op een bloem
Danste jij ook met mij...

Waar ben je? Ik kan je niet bereiken en dat doet zeer
Zo wild als de zee kan zijn
Zo mooi is de zonneschijn
Ik hoor de vogels fluitend in de duinen
En ik voel mijn hart huilen
Huilen omdat ik niet meer weet wat ik moet doen om te je helpen

Ik loop over het strand en
Ik ik naar de zee
Ik hoor de wind door de duinen waaien
Ik hoor de vogels kraaien
Zoals een vlinder dansend in de lucht
Ik sla een diepe zucht
En loop richting de zee
Ik laat mijn gedachten met de wind mee gaan

Ik wil jou van wie ik zoveel hou
Ik wil je fluisterende stem in mijn oor horen zeggen dat je van me houd
Dat alles weer goed komt
Ik mis je, ik mis de spiegeling van je ziel in je ogen
Ik mis de warmte die van je afstraalde
Ik mis je armen om me heen

Ik wil weer dansen als een vlinder
Ik wil de wind weer voelen
Ik wil de spiegeling van de zee weer zien
Net als in jouw ogen
Net als jouw armen om me heen
Ik mis je zo erg en je hebt geen idee...

Proza is woordkunst,
een poging te verwoorden
de zin van het zijn.

Het mooiste schreef ik
op open haard houtblokken
in kelder cafee.

Genoeg gestorven,
begraven en verrezen,
nu eens wat anders.

Andere wereld,
waar dood niets heeft te zeggen
dan: ik besta niet.

De nieuwe morgen
over de lijkenvelden
van de vergissing.

God schreef een gedicht
en zag, dat het heel goed was,
en grinnikte wat.

Stuk voor stuk heb ik
ze gezien, gehoord, gevoeld,
in woorden verdicht.

Proza is woordkunst,
een poging te verwoorden
de zin van het zijn.

Ons kind

O meisje wat ben je klein toch ben je ons meisje waar wij trots op zijn.
En wat er ook gebeurt in voor- of tegenspoed,
bedenk een ding je ouders menen het goed
hoe jij het ook doet. Al is het niet onze stijl van leven wat wij je hebben meegegeven.
Maar een mensje nog zo teer mag leren keer op keer. en loopt het een keertje mis wij zijn thuis en hier is het veilig en knus
Dan kunnen we praten met elkaar en tonen onze
liefde en respect.
De een niet groter als de ander maar op gelijke voet met elkander.