Inspiratie > Poëzie > Gedichten > Ingezonden

Ingezonden gedichten (22)

Ik dans nu zelf het leven

Ik dans nu zelf het leven.
Ik dans het leven zelf.
Ik dans het in het kloppen van mijn hart
en
in mijn ademhalen;
in mijn verstilde zwijgen,
maar ook in mijn verhalen.
Ik dans nu zelf het leven.

Ik dans nu zelf het leven.
Ik dans het dag en nacht.
Ik dans het in mijn nachtelijk slapen
en
dans het in mijn dromen;
in mijn verstilde zitten,
maar ook bij mijn gaan en komen.
Ik dans nu zelf het leven.

Ik dans nu zelf het leven.
Het leven danst in mij.
Ik dans dit goddelijk gegeven
op het ritme van het Al,
op de cadans van mijn bewegen.
Ik dans het overal.
Ik dans nu zelf het leven.

L' IMAGE DE LA CROIX

mijn lijf, genageld
aan de schepping
kruist zich naar vieren,
verbeeldend de
levendige beweging

de arm ter rechterzijde
draagt de last van sterven
in ons aardse niet te vermijden
soms gericht om inzicht te verwerven
vaak ook het onbegrijpelijk lijden

de linker kent de vreugde
de zonnestralen in de
ogen van een kind
de schitterende hoop
eeuwig te worden bemind
drijvend op een zoete waterloop

de lange lengte schuift
heen en weer
waar de wind van het lot,
onweerhoudbaar,
mij in een richting wuift
keer op keer

het valt mij zwaar
gelijk elk mens
de balans te vinden
met overgave als wens
zich aan het ongekende
te binden

De vlakte van inzicht

heden, ben ik genood
de toren van uitzicht
te beklimmen

reis met koffers vol
vragen en gedachten
naar de Vlakte van Inzicht
teneinde de wijsheid
te zien, te beminnen

ik bestijg duizend treden
elk bekleed met een
zinderende spreuk
doch boven, geheel buiten
adem aangekomen
stel ik de fundamentele vraag
is zoeken naar de Heilige Zin
niet eindeloos peuren
met een verroeste zaag

ik zie uit over een wijdse vlakte
met volledige leegheid gevuld
slechts diep in de einder
ontwaar ik een verlichte tekst
"u doet te veel uw best
keer terug naar uw ploeg
het leven doet de rest"