Inspiratie > Spiritualiteit > Bezinningsteksten > Mensen van maïs

Omgang met de gestorvenen (1)

Vanaf de overkant zien wij naar jullie om

Het ritueel voor de gestorvene heeft veel gemeen met het ritueel voor het zaaigoed, dat daarna aan Moeder Aarde wordt toevertrouwd.
Rigoberta Menchú

Voor ons, Maya's, is met de dood het leven niet afgelopen. Wie sterft, gaat als het ware door een poort en bereikt een hogere vorm van bestaan. Sterven is voor ons geen verlies maar winst. De persoon die sterft, maakt promotie en heeft ook meer macht dan toen hij nog leefde.

De gestorvenen blijven verbonden met hun familie, maar niet op voet van gelijkheid. De doden hebben meer macht dan wij die nog in leven zijn. Zij zijn ook in staat invloed uit te oefenen op ons bestaan. Daarom is het belangrijk in vrede te leven met de gestorvenen, door steeds aan hen te denken, hun wil te eerbiedigen en hen te betrekken bij alle belangrijke gebeurtenissen in ons leven. Ook moeten wij de doden vergiffenis vragen wanneer zij boos op ons zijn, want anders sturen zij ons ziektes of angstige dromen.

De gestorvenen verschijnen in onze dromen. Daaruit blijkt ook dat zij voortleven en naar ons terug kunnen keren. Zij zoeken contact met ons, om ons leven richting te geven. Ze zijn voor ons een hulp, om onderscheid te maken tussen goed en kwaad en om orde te bewaren. Wanneer de doden zien dat de zaken niet goed gaan in de familie, wanneer kinderen niet aan hun ouders gehoorzamen, kunnen zij ingrijpen door raad te geven en soms door te straffen.

Wanneer wij in onze gebeden en bij belangrijke gebeurtenissen de gestorvenen vergeten, dan kunnen zij boos op ons worden. Alleen via rituelen, waar kaarsen, missen, wierook, muziek en een gemeenschappelijke maaltijd onderdeel van zijn, kunnen wij de doden weer tot rust brengen.