Meditatie > Boeddhisme > Plaatjes van de os > De Plaatjes

De plaatjes van de os (3)

III Het vinden van de os

Plotseling klinkt boven in de kruin van de boom het heldere gezang van een nachtegaal.
De zon straalt warm, zachtjes waait de wind, aan de oever lopen de wilgen uit.
Er is geen plaats meer waar de os zich zou kunnen verstoppen.
Zo mooi is die prachtige kop met de hoog oprijzende horens, dat geen schilder hem zou kunnen schilderen.

- meester Kakuan -

Op het moment dat de herder de stem hoort, springt hij abrupt terug en aanschouwt de Oorsprong. De dolende zintuigen zijn in gelaten harmonie met deze Oorsprong tot rust gekomen. De os in zijn heelheid doortrekt onverhuld al het handelen van de herder. Hij is onlosmakelijk aanwezig, zoals zout in zeewater of lijm in de verf van de schilder. Wanneer de herder zijn ogen wijd opent en schouwt, dan ziet hij niets anders dan zichzelf.

- Chi-Yuan (leerling van meester Kakuan) -

Zodra hij de stier zag en zijn gebrul hoorde,
Heeft Tai-sung, de schilder, zichzelf overtroffen.
Hij schilderde op treffende wijze de hartenstier van kop tot staart,
Maar bij zorgvuldig onderzoek blijkt de stier niet helemaal compleet.

- een Zenmeester -

Het gezicht van de herder stiet recht op de neus van de os. Nu hoeft hij het brullen niet meer te volgen.
Deze os is wit noch blauw.
Stil knikt de herder zichzelf toe en veroorlooft zich een zacht glimlachen.
Er bestaan geen penseel en geen pen voor dit landschap.

- een Zenmeester -